Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Κάτω από το πάτωμα του τρίτου θαλάμου

 Τι υπάρχει κάτω από το πάτωμα του τρίτου θαλάμου.
Νέες ανακοινώσεις για την πορεία των ερευνών στον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη έγιναν σήμερα από το υπουργείο Πολιτισμού. Μαζί με τις ανακοινώσεις, δόθηκαν στη δημοσιότητα και δυο νέες φωτογραφίες.

 - Βρέθηκε δεύτερο μαρμάρινο φύλλο πόρτας 
Η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού
Οι προγραμματισμένες ανασκαφικές και στερεωτικές εργασίες από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Σερρών στο λόφο Καστά Αμφίπολης συνεχίζονται ως εξής: 
1.    Προχωρεί η απομάκρυνση χωμάτων από τον τέταρτο χώρο και αποκαλύφθηκε η θεμελίωση των πλαϊνών τοίχων. Η έδραση των τοίχων γίνεται επί τεχνητής επίχωσης, από καλά συμπυκνωμένο αμμοχάλικο με άργιλο, πάχους περίπου 0,40μ. Η επίχωση αυτή πατά πάνω στο φυσικό έδαφος του λόφου Καστά, το οποίο εμφανίζεται επιφανειακά ως εδαφοποιημένος-κερματισμένος σχιστόλιθος 
2.    Κατά την ανασκαφή, όπως ήδη έχουμε αναφέρει, διαπιστώθηκε η ύπαρξη δαπέδου σφράγισης από πώρινους λίθους. Σώζονται τα τμήματα του δαπέδου τα οποία βρίσκονται σε επαφή με τους πλαϊνούς τοίχους. Στο δυτικό τμήμα του δαπέδου οι λίθοι παρουσιάζουν υποχώρηση και σημαντική στροφή προς το εσωτερικό του χώρου, ως αποτέλεσμα καθίζησης-ολίσθησης της υποκείμενης επίχωσης. Στο ανατολικό τμήμα οι λίθοι του δαπέδου βρίσκονται στην αρχική τους θέση. Πραγματοποιείται η απομάκρυνση των δυτικών λίθων, ώστε να αποκαλυφθεί η κατάσταση θεμελίωσης του δυτικού πλαϊνού τοίχου και να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες αντιστήριξης και στερέωσης της θεμελίωσης. 
3.    Κατά την αποχωμάτωση του τέταρτου χώρου διαπιστώθηκε η ύπαρξη τεχνητού ορύγματος επί του φυσικού σχιστολιθικού εδάφους, επιφάνειας, 4Χ2,10μ., το οποίο είναι επιχωμένο με ιλυώδη άμμο (όπως αλλωστε και η υπόλοιπη επίχωση του μνημείου). Ήδη έχει προχωρήσει η ανασκαφή, σε βάθος περίπου 1,40μ. από την επιφάνεια του κατωφλίου και η επίχωση συνεχίζεται. Κατά την απομάκρυνση της αμμώδους επίχωσης εντοπίστηκε το δεύτερο μαρμάρινο θυρόφυλλο σε καλή κατάσταση διατήρησης, πεσμένο μέσα στο όρυγμα, διαστάσεων, 2Χ0,90Χ0,15μ. και βάρους περίπου έναμισυ τόνο.
Σήμερα επιχειρείται η απομάκρυνσή του από το σημείο εύρεσης. 
4.    Πριν από τη συνέχιση της απομάκρυνσης των χωμάτων του ορύγματος, θα γίνουν εργασίες εγκιβωτισμού και αντιστήριξης των κατακόρυφων παρειών του (αλλά και της επίχωσης κάτω από το θεμέλιο των πλαϊνών τοίχων), ώστε να διασφαλισθεί η ευστάθεια της θεμελίωσης των πλαϊνών τοίχων. 
5.    Την Τετάρτη 29-10-2014 έγινε τοποθέτηση έξι αισθητήρων μέτρησης της παραμόρφωσης επί αντίστοιχων αντηρίδων του τέταρτου χώρου για να διαπιστώνεται στο εξής η ένταση των μεταλλικών στοιχείων αντιστήριξης, κατά την πρόοδο των ανασκαφικών εργασιών. Επιπλέον για σήμερα έχει προγραμματιστεί η εγκατάσταση επιπλέον 10 αισθητήρων, αλλά και ρωγμομέτρων για την παρακολούθηση τυχόν εξέλιξης υφιστάμενων ρωγμών μεγάλου εύρους σε δομικά στοιχεία των εγκάρσιων διαφραγμάτων 
6.    Συμπληρώθηκαν στοιχεία υποστύλωσης της θόλου στο δεύτερο και τον τρίτο χώρο. 
7.    Συνεχίζεται η αφαίρεση των χωμάτων από τα πρανή και πάνω, ανατολικά και ανάντη του μνημείου.

http://www.alfavita.gr/


Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΧΡΟΝΟΣ….

Για να δοθούν απαντήσεις χρειάζεται χρόνος….


 Η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη, την Τρίτη, κατά την παραλαβή του «Μακεδονικού Βραβείου 2014″ από το Ίδρυμα Μακεδονικού Βραβείου, μίλησε για την εξέλιξη των ανασκαφών στην Αμφίπολη, στον λόφο Καστά.
Ερωτηθείσα πώς εξηγεί την εύρεση των τμημάτων των σφιγγών στο εσωτερικό του τρίτου θαλάμου, η κ. Περιστέρη απάντησε:
«Υπάρχουν πολλά μυστήρια για την ανασκαφή μας που θα πρέπει να τα λύσουμε,
αφού τελειώσει η ανασκαφή και αφού κάνουμε τη μελέτη. Πριν από τη μελέτη είναι νωρίς να πούμε οτιδήποτε. Θέλει χρόνο».

«Αν πραγματικά ο τάφος έχει συληθεί, σημαίνει ότι ήταν κάποιος πολύ μεγάλος εκεί πέρα, πολύ σημαντική προσωπικότητα, που βέβαια δεν θα το άφηναν οι τυμβωρύχοι των αρχαίων χρόνων, αλλά πάντα ελπίζουμε και λέμε «εντάξει υπάρχει αυτή η πιθανότητα»,
αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει τι θα βρει» δήλωσε η αρχαιολόγος, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων.

Αναφερόμενη στην εξέλιξη των ανασκαφών στον λόφο Καστά, η Κατερίνα Περιστέρη διευκρίνισε 
«δεν υπάρχει άλλος θάλαμος» και πρόσθεσε: «Αυτό που λέγαμε για 4ο θάλαμο δεν ήταν αποδεδειγμένο. Είχαμε πει ότι η ανασκαφική έρευνα θα δείξει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει. 
Είχε γίνει μία γεωλογική τομή και υπήρχαν σκέψεις ότι ίσως ήταν κάποια μικρή πόρτα, κάποιο άνοιγμα. 
Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. 
Ήταν ένας δόμος που έχει πέσει. 
Δουλεύουμε στον 3ο θάλαμο και περιμένουμε να δούμε τι θα μας δείξει».
Όσο για το πότε θα γνωρίζουμε τον νεκρό του τάφου, η Κατερίνα Περιστέρη απάντησε πως
«η ανασκαφή είναι αυτή που δείχνει».

Σχετικά με το αν πρόκειται να συναντήσουμε καταπακτή στο πάτωμα του τρίτου θαλάμου,
 η αρχαιολόγος σημείωσε πως
 «υπάρχουν πολλά που ακούγονται, αλλά για τη δική μας ανασκαφή δεν μπορούμε να πούμε τίποτα, αν πρώτα δεν το αγγίξουμε με τα χέρια μας».

tribune.gr


Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Εγχάρακτα γράμματα ελληνικού αλφαβήτου

Εγχάρακτα γράμματα ελληνικού αλφαβήτου στα μάρμαρα του περιβόλου

-  Τι λένε οι αρχαιολόγοι και οι εκτιμήσεις τους για τη χρονολόγηση και την τυμβωρυχία
 – Άλλος ένας γρίφος ο τρίτος θάλαμος



To μνημείο στον λόφο Καστά «γράφει» την ιστορία του. Γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου στα μάρμαρα του περιβόλου του δίνουν νέα τροπή στην υπόθεση «Αμφίπολη».Ιδιαίτερη σημασία έχει η αποκάλυψη ότι έχουν εντοπιστεί εγχάρακτα γράμματα πάνω στον τοίχο που περιβάλλει τον τύμβο της Αμφίπολης.Ήδη από το 2013, όταν η ανασκαφέας κυρία Κατερίνα Περιστέρη έφερε στο φως τον εντυπωσιακό περίβολο, είχε διαπιστώσει ότι υπάρχουν μεμονωμένα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου στο μαρμάρινο μέρος του. Τα χαράγματα στην επιφάνεια μαρμάρων του περιβόλου ερμηνεύονται από την ανασκαφική ομάδα ως σημάδια των αρχαίων τεχνιτών (αρχιτεκτονικά σημεία). Όμως το σημαντικό είναι ότι πρόκειται για εγχάρακτα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, τα οποία αποτέλεσαν στοιχείο που συνεκτιμήθηκε για τη χρονολόγηση του μνημείου στο τέλος του 4ου αιώνα π.Χ.Η νέα αυτή πληροφορία προέκυψε κατά τη συνέντευξη τύπου της Τρίτης, όταν οι δημοσιογράφοι ρώτησαν σχετικά με μια ανάρτηση στο ιστολόγιο της αρχαιολόγου κυρίας Ντόροθι Κινγκ. Η αμερικανίδα αρχαιολόγος αναφερόταν (13.10.2014) σε επιγραφές, δείχνοντας φωτογραφίες από την ορθομαρμάρωση του περιβόλου με εγχάρακτο σημάδι, το οποίο ερμήνευσε ως μονόγραμμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο εχρησιμοποιείτο και σε νομίσματα της ελληνιστικής εποχής.Απαντώντας η Γ.Γ. του υπουργείου Πολιτισμού κυρία Λίνα Μενδώνη σημείωσε ότι «το 2013, όταν αποκαλύφθηκε το μαρμάρινο μέρος του περιβόλου, φωτογραφίες του οποίου έδωσε στη δημοσιότητα η ανασκαφέας, εντοπίστηκαν τεκτονικά σύμβολα,δηλαδή σημάδια των μαστόρων της εποχής. Πρόκειται για μεμονωμένα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, τα οποία συνηγορούν στη χρονολόγηση του μνημείου»

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Αμφίπολη: Στο φως τα φτερά των Σφιγγών

Βίντεο από τις ανασκαφές στην Αμφίπολη
http://www.lifo.gr/now/culture/54739



  Νέα ευρήματα: Στο φως τα φτερά των Σφιγγών

      

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η σημερινή ημέρα για τις ανασκαφές στην Αμφίπολη, δεδομένης της προγραμματισμένης ενημέρωσης των δημοσιογράφων, κατά την οποία αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα και νέες πληροφορίες για την εξέλιξη των επιστημονικών ερευνών στην περιοχή.




 Οι νέες ανακοινώσεις από το Υπουργείο και την αρχαιολογική ομάδα 
Συνέντευξη Τύπου έδωσε λίγο νωρίτερα η επικεφαλής της ανασκαφικής ομάδας της Αμφίπολης Κατερίνα Περιστέρη.   Το Υπουργείο Πολιτισμού, έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα, βιντεοσκοπημένο υλικό από την διαδικασία ανασκαφής στην Αμφίπολη.    Αναλυτικά η ανακοίνωση από το Υπουργείο Πολιτισμού:   Το Υπουργείο Πολιτισμού έδωσε στη δημοσιότητα, για πρώτη φορά, υλικό- χρόνος, 2´.10''- από την αποκάλυψη του ψηφιδωτού,στο ταφικό μνημείο της Αμφίπολης. Είναι, ουσιαστικά, υλικό αμοντάριστο, σε συνοχή τα πλάνα, με φυσικούς ήχους, αφαιρώντας τις πολλές ώρες της ενδιάμεσης ανασκαφικής διαδικασίας. Όπως αντιλαμβάνεστε, η εργοταξιακή μορφή της ανασκαφής δεν επιτρέπει την επεξεργασία του υλικού, σε συνθήκες studio. Παρουσιάζεται το υλικό, όπως καταγράφεται κατά την ψηφιακή τεκμηρίωση της ανασκαφής. 
Επίσης, θα δοθούν στη δημοσιότητα φωτογραφίες από τα τμήματα των φτερών των Σφιγγών. Τα ευρεθέντα τμήματα επιτρέπουν την πλήρη αποκατάστασή τους. Σχετικό σχέδιο έχει εκπονηθεί από τον αρχιτέκτονα τoυ ΥΠΠΟΑ κ. Μ. Λεφαντζή και παρουσιάζεται, για πρώτη φορά, σήμερα. Η υπόθεση εργασίας που είχε λεχθεί, βάσει γεωλογικής και σπηλαιολογικής έρευνας, ότι υπάρχει πιθανόν θύρωμα εντός του τρίτου θαλάμου-τέταρτου χώρου- 0,96 πλάτους, δεν επιβεβαιώνεται από την ανασκαφική εργασία. Η λαθεμένη εντύπωση δόθηκε καθώς στο σημείο αυτό έχει αφαιρεθεί μαρμάρινος ορθοστάτης. Επομένως, δεν υπάρχει θύρωμα στον τρίτο θάλαμο-τέταρτο χώρο.   Σύμφωνα με την γεωλογική τομή, που είχε αποδείξει ότι το βάθος του τρίτου θαλάμου-τέταρτου χώρου είναι 7,53,-τουλάχιστον κατά 1,50 μ. βαθύτερα από τους προηγούμενους-η ανασκαφική εργασία συνεχίστηκε ως χτες κατά μισό μέτρο κάτω από την επιφάνεια του δαπέδου.   Κάτω από τους πωρόλιθους του δαπέδου, μέσα στην αφαιρούμενη επίχωση βρέθηκαν τμήματα των φτερών των Σφιγγών, ένα μέρος από τον λαιμό της δεύτερης Σφίγγας- ίδιας ποιότητας μαρμάρου και εφάμιλλης γλυπτικής αξίας-καθώς και τμήματα από το ελλείπον τμήμα του μοναδικού ψηφιδωτού, με την εικόνα της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, που καλύπτει το δάπεδο του δεύτερου θαλάμου-τρίτου χώρου, πίσω από τις Καρυάτιδες. 
Η πρώτη άποψη της διεπιστημονικής ανασκαφικής ομάδας, που προκύπτει από τα μέχρι τούδε στοιχεία, που συγκροτεί η ως τώρα εικόνα της ανασκαφής, όπως η εύρεση της κεφαλής της ανατολικής Σφίγγας στον τρίτο θάλαμο, τέταρτο χώρο, πιθανότατα δίνει απάντηση στο ερώτημα : Αν η κατάχωση των χώρων, με άμμο, καθώς και οι τοίχοι σφράγισης έγιναν στον ίδιο χρόνο με την κατασκευή του ταφικού συγκροτήματος. Πιθανότατα η κατάχωση, αλλά και η κατασκευή του τοίχων σφράγισης, έγιναν σε υστερότερο χρόνο. Και αυτή η υπόθεση εργασίας απαιτεί συστηματική μελέτη.   Στον τρίτο θάλαμο-τέταρτο χώρο θα συνεχιστεί τις επόμενες μέρες η συστηματική αφαίρεση του αμμώδους χώματος.   Τεχνικές παρατηρήσεις 1. Υλοποιείται το σχέδιο για τη σύνταξη του μεσοπρόθεσμου προγράμματος των απαραίτητων εργασιών και μελετών ,ώστε το ταφικό συγκρότημα να μπορεί να παραμείνει ως έχει για διάστημα ενός έως και τριών ετών, λαμβάνοντας όλες τις επιπλέον φορτίσεις που μπορεί να δεχθεί (σεισμούς, χιονοπτώσεις, κλπ). 2. Θα πραγματοποιηθούν αλλαγές στις διατάξεις των μεταλλικών στερεωτικών υποστυλωμάτων, ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη και αποτελεσματικότερη πρόσβαση των συνεργείων συντήρησης. Σημείωση Αναλυτικά, θα δοθεί το πρόγραμμα των εργασιών στην επόμενη ενημέρωση, καθώς και ο χρόνος εντός του οποίου θα υλοποιηθούν οι δράσεις, που μπορεί να επιτρέψουν την ελεγχόμενη και ασφαλή επισκεψιμότητα στον χώρο.  
Πηγή: www.lifo.gr

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Το μεγάλο μυστικό του Τύμβου

Το μεγάλο μυστικό του Τύμβου          


 Σε 15 μέρες θα μάθουμε....


Απαντήσεις στο καίριο ερώτημα, ποιος είναι ο νεκρός που έχει ταφεί στην Αμφίπολη, θα έχουμε σε 15 μέρες, καθώς τόσο είναι το χρονικό διάστημα που υπολογίζει η ανασκαφική ομάδα ότι θα χρειαστεί προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες στον τύμβο Καστά.

Το μεγαλύτερο μέρος από τα χώματα έχει ήδη απομακρυνθεί και ο τρίτος θάλαμος σύντομα θα είναι απολύτως ελεύθερος. Κι ενώ η ανασκαφή φτάνει στο τέλος της και πλησιάζουμε στη λύση του μυστηρίου, δημιουργούνται νέα ερωτηματικά ως προς επιμέρους ευρήματα κι ερμηνείες τις οποίες δίνουν οι επιστήμονες.

Τα κεντρικά ερωτήματα των ημερών σχετίζονται, σύμφωνα με το Έθνος της Κυριακής, με τις σφίγγες. Πως έσπασαν τα κεφάλια τους, πως βρέθηκε το ένα στο κατώφλι του τρίτου θαλάμου, γιατί τα πρόσωπά τους έχουν διαφορετική υφή από το σώμα τους κι αν έχουν σχέση με την Αίγυπτο.

Σε ότι αφορά την απόσπαση των κεφαλιών, οι εκδοχές είναι τρεις:  η πρώτη είναι να αποσπάστηκαν από ισχυρό σεισμό, η δεύτερη είναι να τα απέσπασαν οι τυμβωρύχοι και η τρίτη είναι και τα δύο κεφάλια, τα οποία είχαν αποσπαστεί με όποιον τρόπο, να ετάφησαν στον συγκεκριμένο χώρο. Ανάλογη ταφή είχαμε στην Ακρόπολη, όπου οι Αθηναίοι είχαν θάψει ευλαβικά τα αφιερώματα.


Πηγή: antenna.gr


Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Κεφάλι Σφίγγας

  Βρέθηκε το κεφάλι της σφίγγας στην Αμφίπολη



Στη δημοσιότητα από το υπουργείο Πολιτισμού 
Συνεχίζονται οι ανασκαφικές εργασίες από την ΚΗ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, στον Τύμβο Καστά, Αμφίπολης. Το Σάββατο (18/10) και τη Δευτέρα (20/10) προχώρησε η ανασκαφή σε όλη την επιφάνεια στο εσωτερικό του τέταρτου χώρου (4,5Χ6μ.) και σε βάθος μέχρι 5,20 μ. από την κορυφή της θόλου.Σήμερα, πραγματοποιήθηκε δοκιμαστική τομή (2Χ2μ.), στην είσοδο του τέταρτου χώρου, και σε βάθος 0,45μ. Μπροστά στην είσοδο, στον χώρο αυτό, αποκαλύφθηκαν δυο τμήματα, από το δυτικό θυρόφυλλο, τα οποία και συνανήκουν.


Το πρώτο έχει διαστάσεις 0,89Χ1,49Χ0,15 και το δεύτερο 0,89Χ1,30Χ0,15.Επίσης, αποκαλύφθηκε το βόρειο τμήμα του μαρμάρινου κατωφλίου, το οποίο έχει συνολικά μήκος 2,15μ. πλάτος 1,6μ. και πάχος 0,25μ. Φέρει κυρτές βαθύνσεις, για την ένθεση των μεταλλικών τροχιών που διευκολύνουν την κίνηση των μαρμάρινων θυροφύλλων. Όπως προκύπτει από την συγκεκριμένη τομή, εδώ υπήρχε δάπεδο από πωρόλιθους, που έφεραν λευκό επίχρισμα. Εκατέρωθεν του κατωφλίου εντοπίστηκαν, κατά χώραν, οι πωρόλιθοι του δαπέδου. Στην ανατολική πλευρά της τομής το δάπεδο φαίνεται ότι έχει υποστεί καθίζηση, ενώ δυτικότερα το δάπεδο είναι κατεστραμμένο και οι λίθοι του πεσμένοι στο εσωτερικό της τομής

Σε βάθος 0,15μ. από την επιφάνεια του κατωφλίου εντοπίστηκε και αποκαλύφθηκε το μαρμάρινο κεφάλι Σφίγγας. Είναι ακέραιο με ελάχιστη θραύση στη μύτη. Έχει ύψος 0,60 μ. Το κεφάλι ταυτίζεται και αποδίδεται στον κορμό της ανατολικής Σφίγγας, όπου ήταν ένθετο. Στρέφεται προς την είσοδο και φέρει πόλο. Στο κάτω μέρος του λαιμού σώζεται ακέραιη η διατομή της έδρασης στο σημείο ένθεσης στον κορμό της. Έχει κυματιστούς βοστρύχους, που φέρουν ίχνη κόκκινου χρώματος, οι οποίοι πέφτουν στον αριστερό ώμο της, ενώ συγκρατούνται από λεπτή ταινία. Πρόκειται για γλυπτό εξαιρετικής τέχνης. Βρέθηκαν, επίσης, θραύσματα από τα φτερά των Σφιγγών.Τις επόμενες ημέρες έχει προγραμματιστεί η αφαίρεση πεσμένων πωρόλιθων από το εσωτερικό του τρίτου χώρου καθώς και των τμημάτων της θύρας τα οποία περιγράψαμε. Συγχρόνως, θα ενισχυθούν οι υποστυλώσεις προκειμένου να συνεχιστεί η ανασκαφική έρευνα στην υπόλοιπη έκταση του τρίτου χώρου.




                                                                       Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΕΙΣΟΔΟΣ                                                                        

ΦΤΕΡΩΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΜΕ ΚΕΦΑΛΙ ΓΥΝΑΙΚΑΣ 
Τι αναφέρει η μυθολογία για τη Σφίγγα και οι συμβολισμοί της 
Η Σφίγγα είναι φανταστικό πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας στενά συνδεδεμένο με το μύθο των Λαβδακιδών και συγκεκριμένα με εκείνον του Οιδίποδα. Οι αναπαραστάσεις της χρησιμοποιούνταν σε ασφαλισμένους χώρους ως σύμβολα προστασίας στον αιγυπτιακό, ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό.Σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν κόρη της Χίμαιρας και του Ορθρου ή κατά άλλους του Τυφώνος και της Εχιδνας. Η Έχιδνα είχε γεννήσει επίσης τον Κέρβερο, τον Όρθρο (φύλακας των κοπαδιών του Γηρυόνη), το Λιοντάρι της Νεμέας, τη Λερναία και τη Φαία της Κρομμυώνας. Της αποδίδουν επίσης τη Χίμαιρα, το δράκοντα της Κολχίδας, το φύλακα του χρυσόμαλλου δέρατος, το δράκοντα που φυλούσε τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων και τον αετό του Προμηθέα.Στις ελληνικές αναπαραστάσεις η Σφίγγα απεικονίζεται ως φτερωτό λιοντάρι με κεφάλι γυναίκας (εν αντιθέσει με τη Σφίγγα της Αιγύπτου, που δεν έχει φτερά) ή ως γυναίκα με πέλματα και στήθη λιονταριού, ουρά ερπετού και φτερά πτηνού. Το όνομά της προέρχεται από τη λέξη σφίγγω.Τις Σειρήνες τις αναγνωρίζουμε από το σώμα πουλιού,το ανθρώπινο κεφάλι,τα πόδια και τα νύχια που είναι δυνατά και χοντρά και μπορούν να παρομοιαστούν σαν του λιονταριού.Αυτό μας δείχνει ίσως μια συγγένεια που μπορεί να υπάρχει μεταξύ Σειρηνός και Σφιγγός.Η Ηρα και ο Αρης την έστειλαν από την πατρίδα της, την Αρχαία Θήβα. Εκεί στεκόταν και ρωτούσε τους περαστικούς «Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;». Όποιον δεν μπορούσε να λύσει το γρίφο, η Σφίγγα τον έσφιγγε, μέχρι να πεθάνει. Ο Οιδίπους έλυσε τον γρίφο απαντώντας ότι το ον αυτό είναι ο άνθρωπος, αφού όταν είναι βρέφος περπατάει στα τέσσερα, μετά σηκώνεται στα δύο του πόδια και στα γηρατειά περπατάει όρθιος αλλά χρησιμοποιεί σαν τρίτο πόδι ένα μπαστούνι. Μόλις λύθηκε το αίνιγμά της η Σφίγγα γκρεμίστηκε από τον βράχο που στεκόταν και σκοτώθηκε. Ωστόσο, ο ακριβής γρίφος που έδινε η Σφίγγα δεν είναι γνωστός από αρχαίες πηγές, αλλά από μεταγενέστερα κείμενα.Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή για την Σφίγγα την οποία παρουσιάζει ο Παυσανίας. Σύμφωνα λοιπόν με τον Παυσανία η Σφίγγα ήταν νόθα κόρη του Λάιου. Ο Λάιος εμπιστεύθηκε μόνο σε αυτή τον χρησμό που πήρε από την Πυθία και της ανέφερε πως αφορούσε μόνο την Ιοκάστη και τους καρπούς της. Αυτό γιατί ο Λάιος είχε παιδιά και από παλλακίδες, αφού απέφευγε την συνεύρεση του με την Ιοκάστη. Όμως σε ένα από τα μεθύσια του κοιμήθηκε με τη γυναίκα του και γεννήθηκε ο Οιδίποδας.Έτσι, παρότι εγκατέλειψε τον Οιδίποδα στον Κιθαιρώνα, διατηρώντας τις επιφυλάξεις του, όταν κάποιος από τους γιους διεκδικούσε τον θρόνο τον έστελνε στην Σφίγγα. Αυτή με τον γρίφο της εξέταζε αν αυτοί ήταν γνήσια παιδιά του Λάιου. Επειδή τη γνώση του χρησμού την είχαν μόνο αυτοί που κατάγονταν από τη βασιλική γενιά, όσοι δεν μπορούσαν να απαντήσουν στον γρίφο της θανατώνονταν.Ο Οιδίποδας πριν συναντήσει τη Σφίγγα είχε μάθει για τον γρίφο στον ύπνο του. Έτσι μπόρεσε να τον λύσει.
  http://www.imerisia.gr/

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Η αρπαγή της Περσεφόνης


  ....Ο αρχέγονος μύθος
Ένας από τους βασικότερους αρχέγονους μύθους της ελληνικής μυθολογίας απεικονίζει το περίτεχνο ψηφιδωτό την Αμφίπολης: η αρπαγή της Περσεφόνης, που αντικατοπτρίζει τους κύκλους της Φύσης και την εναλλαγή των εποχών, ενέπνευσε ακόμα και σύγχρονους ποιητές!

Ο μύθος για την αρπαγή Η Περσεφόνη, που σε αρχαία κείμενα αναφέρεται ως Κόρη, ήταν παιδί του Δία και της Δήμητρας.
Την όμορφη Κόρη ερωτεύτηκε ο θεός Πλούτωνας και την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο, αποκτώντας μαζί της τον Ζαγρέα, τον Ευβουλέα και τον Σαβάζιο.



Η αρπαγή της Περσεφόνης εμφανίζεται πρώτη φορά στην «Θεογονία» του Ησιόδου, ενώ το θέμα πραγματεύεται και ο ομηρικός Ύμνος στη Δήμητρα. Σύμφωνα με τον μύθο, την στιγμή που η νεαρή μάζευε λουλούδια στο Νύσιον Πεδίον, παρέα με την θεά Αθηνά, την Άρτεμη και τις Ωκεανίδες νύμφες, άνοιξε ξαφνικά η Γη και ο Πλούτωνας, με το σκοτεινό του άρμα, απήγαγε την Περσεφόνη, τις κραυγές της οποίας δεν άκουσε κανείς, παρά μόνο η Εκάτη και ο Ήλιος.


Μην μπορώντας να αντέξει την θλίψη για την εξαφάνιση της κόρης της, η Δήμητρα μάρανε την πλάση και, έπειτα από εννέα μέρες και εννέα νύχτες αναζήτησης, ο Ήλιος την λυπήθηκε, οπότε της αποκάλυψε τον δράστη. Η Δήμητρα πήγε στον Πλούτωνα για να ζητήσει πίσω την Περσεφόνη και κατέληξαν στη συμφωνία η όμορφη νέα να βρίσκεται 8 μήνες στη Γη και 4 στον Κάτω Κόσμο.Προς τιμήν της Περσεφόνης γίνονταν, κατά τον μήνα Ανθεστηριώνα (που αντιστοιχεί στα τέλη του Φεβρουαρίου και τις αρχές του Μαρτίου), τα Μικρά Ελευσίνια, που αποτελούσαν «προετοιμασία» για τα αφιερωμένα στη Δήμητρα Μεγάλα Μυστήρια.


Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Αποκαλύφθηκε η Περσεφόνη


          Αποκαλύφθηκε η Περσεφόνη!             

 Αποκαλύφθηκε το πρόσωπο που έλειπε πλάι στο γενειοφόρο άντρα. Η Περσεφόνη  είναι αυτή που αναπαριστά την αρπαγή της θεάς από τον Πλούτωνα.
 Η Περσεφόνη φορά λευκό χιτώνα που συγκρατείται στο ύψος του στήθους με μία λευκή ταινία και έχει μία τραγική μορφή.


  •           Έχει υψωμένο το αριστερό της χέρι προς τα πάνω. 
  •           Ο Πλούτωνας φοράει κόκκινο χιτώνα και ο Ερμής κίτρινο.
          Οι διαστάσεις του ψηφιδωτού είναι 4,5 (όπως και οι άλλοι θάλαμοι) επί 3 (πλάτος) μέτρα.
          Το ψηφιδωτό μετά την αποκάλυψη πλύθηκε με ειδικό τρόπο και έγινε αμέσως
          επικάλυψη με φύλλα φελιζόλ. 
          Από πάνω μπαίνει ειδικό δάπεδο ώστε να μπορούν οι αρχαιολόγοι να προχωρούν στα ενδότερα του τάφου.
          Ο τρίτος θάλαμος παραμένει στην κατάσταση που ήταν, καθώς τις τελευταίες ημέρες η ομάδα Περιστέρη 
           έριξε το βάρος της στο ψηφιδωτό.


ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ



Δέος στην Αμφίπολη: Στο φως δύο πανέμορφες Καρυάτιδες μετά από 2.300 χρόνια




Εντυπωσιακά ευρήματα από τον τάφο της Αμφίπολης φέρνει στο φως το υπουργείο Πολιτισμού με φωτογραφίες που έδωσε την Κυριακή στη δημοσιότητα. Βρέθηκαν δύο εντυπωσιακές Καρυάτιδες απο θασίτικο μάρμαρο ενωμένες σε κολόνα, διατομής 0,20Χ0,60 μ. που δείχνουν ότι πρόκειται για μνημείο ιδιαίτερης σπουδαιότητας. 
Οι Καρυάτιδες έχουν σγουρά μαλλιά και μπούκλες που καλύπτουν τους ώμους τους, φέρουν σκουλαρίκια, και φορούν χιτώνα με μανίκια. Το δεξί χέρι της μιας και το αριστερό της άλλης ήταν προτεταμένα, ώστε με την κίνηση τους να αποτρέπουν συμβολικά εκείνους οι οποίοι θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο και ήταν ένθετα. Ακολουθείται, δηλαδή, η ίδια τεχνική, όπως στις κεφαλές και στα φτερά των Σφιγγών.
Οι μορφές, επί των οποίων σώζονται ίχνη 
κόκκινου και μπλε χρώματος, παραπέμπουν στον τύπο της Κόρης. Ανάμεσα στα αμμώδη χώματα βρέθηκαν θραύσματα των γλυπτών, όπως τμήμα παλάμης και μικρότερα θραύσματα από τα δάκτυλα τους.Η διάταξη της δεύτερης εισόδου με τις Καρυάτιδες αποτελεί σημαντικό εύρημα, το οποίο συνηγορεί στην άποψη ότι πρόκειται για εξέχον μνημείο, ιδιαίτερης σπουδαιότητας. 

Αναλυτικά, η ανακοίνωση έχει ως εξής: 

"Την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε ευρεία σύσκεψη στον εργοταξιακό χώρο του λόφου Καστά, υπό τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη, με την διεπιστημονική ομάδα, επικεφαλής της οποίας είναι η κ. Κ. Περιστέρη και τη συμμετοχή στελεχών της Διεύθυνσης Αρχαίων Μνημείων του ΥΠΠΟΑ. Έγινε συνολική εκτίμηση των μέτρων, που έχουν ληφθεί για την προστασία του μνημείου, μετά και την καταρρακτώδη βροχή του προηγούμενου 24ωρου, τα οποία και κρίθηκαν απολύτως ικανοποιητικά. Παράλληλα, συνεχίστηκαν τα έργα υποστήλωσης και αντιστήριξης των δομικών στοιχείων στο εσωτερικό του μνημείου, προκειμένου να εξελιχθούν, με ασφαλή τρόπο οι ανασκαφικές εργασίες. Την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου, απομακρύνθηκαν τα χώματα, πίσω από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο, προκειμένου να εξισορροπηθούν οι γεωστατικές ωθήσεις των γαιών μεταξύ των δύο χώρων. Με την αφαίρεση των χωμάτων αποκαλύφθηκε, σε απόσταση 2 περίπου μέτρων από τη θόλο και 4,5 μέτρων, περίπου, από το δάπεδο, μαρμάρινη ορθογώνια πλάκα, μήκους 4.2μ, πλάτους 1μ. και πάχους 0.21μ, σε άριστη κατάσταση. Εδράζεται οριακά σε πώρινο λίθο του τρίτου διαφραγματικού τοίχου και στο ανώτερο τμήμα ορθομαρμάρωσης, το οποίο φέρει κυμάτιο.
Στο κάτω μέρος της πλάκας υπάρχει γραπτός διάκοσμος σε γαλάζιο, κόκκινο και κίτρινο χρώμα, όπου παριστάνονται φατνώματα με ρόδακα στο κέντρο. Πρόκειται για τμήμα της οροφής του συγκεκριμένου χώρου.Στον ίδιο χώρο, που δημιουργείται μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου διαφραγματικού τοίχου, διαπιστώθηκε σημαντική απομείωση διατομής των θολιτών, σε τμήματα τόσο του δυτικού, όσο του ανατολικού τμήματος της θόλου. Αντιστηρίχθηκε η στέψη της θόλου, με την τοποθέτηση ξύλινων δοκών σε επαφή με αφρώδες υπόστρωμα και κατακόρυφη υποστύλωση. Έγιναν εργασίες αντιστήριξης και του δεύτερου διαφραγματικού τοίχου, το οποίο φέρει επιστύλιο και γείσο, με ξύλινο πλαίσιο και εγκάρσια στηρίγματα από μεταλλικές σωληνωτές δοκούς. Επιπλέον, αποκαλύφθηκαν οι συνθήκες έδρασης του επιστυλίου. Διαπιστώθηκε ότι η κατακόρυφη ρωγμή του επιστυλίου εκτείνεται σε όλο το ύψος του και είναι διαμπερής. Στον χώρο μπροστά από το επιστύλιο τοποθετήθηκε τριγωνικό μεταλλικό πλαίσιο, παράλληλα με την νότια πλευρά του. Το επιστύλιο αντιστηρίχθηκε με τέσσερα πλάγια στηρίγματα, τα οποία εδράζονται στο μεταλλικό πλαίσιο. Το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου, η αφαίρεση του χώματος μπροστά από το επιστύλιο, επέτρεψε την σοβαρή ενίσχυση της υποστύλωσης του θραυσμένου τμήματος του, με κατακόρυφες σωληνωτές δοκούς, σε ξύλινη επαφή. Με την αφαίρεση των αμμωδών χωμάτων, στο χώρο μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο, αποκαλύφθηκαν κάτω από το μαρμάρινο επιστύλιο, ανάμεσα στις, επίσης, μαρμάρινες παραστάδες, δύο εξαιρετικής τέχνης καρυάτιδες , από θασίτικο μάρμαρο συμφυείς με πεσσό, διατομής 0,20Χ0,60 μ.Το πρόσωπο της δυτικής Καρυάτιδας σώζεται σχεδόν ακέραιο, ενώ από την ανατολική λείπει. Οι Καρυάτιδες έχουν πλούσιους βοστρύχους, που καλύπτουν τους ώμους τους, φέρουν ενώτια, και φορούν χειριδωτό χιτώνα. Το δεξί χέρι της μιας και το αριστερό της άλλης ήταν προτεταμμένα, ώστε με την κίνηση τους να αποτρέπουν συμβολικά εκείνους οι οποίοι θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο και ήταν ένθετα. Ακολουθείται, δηλαδή, η ίδια τεχνική, όπως στις κεφαλές και στα φτερά των Σφιγγών. Οι μορφές, επί των οποίων σώζονται ίχνη κόκκινου και μπλε χρώματος, παραπέμπουν στον τύπο της Κόρης. Ανάμεσα στα αμμώδη χώματα βρέθηκαν θραύσματα των γλυπτών, όπως τμήμα παλάμης και μικρότερα θραύσματα από τα δάκτυλα τους. Η διάταξη της δεύτερης εισόδου με τις καρυάτιδες αποτελεί σημαντικό εύρημα, το οποίο συνηγορεί στην άποψη ότι πρόκειται για εξέχον μνημείο, ιδιαίτερης σπουδαιότητας.Μπροστά από τις καρυάτιδες, και από το ύψος της μέσης τους και κάτω, αποκαλύπτεται τοίχος σφράγισης από πωρόλιθους σε όλο το πλάτος των 4,5μ. Πρόκειται για δεύτερο τοίχο σφράγισης που ακολουθεί την ίδια τεχνική, όπως και στην πρόσοψη του ταφικού μνημείου. Είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό της προσπάθειας των κατασκευαστών για την αποτροπή εισόδου στο μνημείο.

    Εντυπωσιάζουν οι Καρυάτιδες

      Τρίτη, 30 Σεπτεμβρίου 2014

 

Οι αποχωματώσεις στο τρίτο θύρωμα του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς, σε μια προσπάθεια της ανασκαφικής ομάδας να εξασφαλίσει την είσοδό της στον επόμενο θάλαμο. Αφαιρέθηκαν οι δύο τελευταίοι δόμοι του τοίχου σφράγισης, μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο, αποκαλύπτοντας στο σύνολό τους τα μαρμάρινα βάθρα, πάνω στα οποία πατούν οι Καρυάτιδες.
Ο διάκοσμος των βάθρων είναι συνέχεια της ορθομαρμάρωσης των τοίχων. Αποτελείται από μαρμάρινους δόμους με περιταίνια. Το ύψος των βάθρων είναι 1,40μ., έχουν πλάτος 1,36μ. και πάχος 0,72μ. Το συνολικό ύψος βάθρου και αγάλματος είναι 3,67μ. Το δάπεδο του δεύτερου χώρου είναι υπερυψωμένο κατά 0,07μ. Ίχνη μπλε χρώματος εντοπίζονται στο μέτωπο της ανωτέρω επιφάνειας.Συνεχίστηκαν, επίσης, οι ανασκαφικές εργασίες, στον χώρο πίσω από τις Καρυάτιδες, με αφαίρεση χωμάτων σε βάθος μέχρι 1,5μ. αποκαλύπτοντας την συνέχεια της ορθομαρμάρωσης των τοίχων, όπως και στον προηγούμενο χώρο, καθώς και μεγάλο μέρος του θυρώματος, που οδηγεί στον τρίτο χώρο.Ολοκληρώθηκαν, ακόμη, οι εργασίες αντιστήριξης με την προσθήκη υποστυλωμάτων στον πρώτο χώρο και ταυτόχρονα τοποθετήθηκαν οριζόντιες αντηρίδες στον δεύτερο, προκειμένου να προχωρήσει η αποχωμάτωση. Παράλληλα, με τη συνέχιση της αποχωμάτωσης, στο θύρωμα του τρίτου διαφραγματικού τοίχου, ξεκίνησαν οι εργασίες υποστύλωσης στον τρίτο χώρο.


naftemporiki.gr








ΟΙ ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Οι Καρυάτιδες της Αρχαιότητας και ο συμβολισμός τους
Το εντυπωσιακό ταφικό μνημείο στον λόφο Καστά της Αμφίπολης «ξετυλίγει» μέρα με τη μέρα τα μυστικά του. Μόλις χτες έγινε γνωστό, από ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η ανακάλυψη δύο ακόμα μοναδικών ευρημάτων: Δύο εξαιρετικής τέχνης Καρυάτιδες από θασίτικο μάρμαρο, οι οποίες συμφυείς με πεσσούς στήριζαν το μαρμάρινο επιστύλιο μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο.Οι δύο Κόρες, από τις οποίες μόνο η μία σώζει σχεδόν ακέραιο το πρόσωπό της, φέρουν πλούσιους βοστρύχους που καλύπτουν τους ώμους τους, ενώτια και χειριδωτό (με μανίκια) χιτώνα, ενώ υπάρχουν ίχνη κόκκινου και μπλε χρώματος. Μια ακόμα ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι τα δυο χέρια τους, το δεξί της μίας και το αριστερό της άλλης, τα οποία, αν και δεν σώζουν το μεγαλύτερο μέρος τους, έχουν φανερή κατεύθυνση: «Ήταν προτεταμμένα, ώστε με την κίνηση τους να αποτρέπουν συμβολικά εκείνους οι οποίοι θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο και ήταν ένθετα. Ακολουθείται, δηλαδή, η ίδια τεχνική, όπως στις κεφαλές και στα φτερά των Σφιγγών» πληροφορεί το ΥΠΠΟΑ. Τα τμήματα παλάμης και τα μικρότερα θραύσματα από τα δάκτυλά τους που βρέθηκαν ανάμεσα στα αμμώδη χώματα, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να εντοπιστούν κι άλλα μέρη τους.
 
Τι γνωρίζουμε όμως για τον τύπο αυτό των γλυπτών, με διασημότερους εκπροσώπους τις έξι Κόρες που στήριζαν την οροφή της νότιας πρόστασης του Ερεχθείου και οι οποίες σήμερα βρίσκονται οι πέντε «ξαναγεννημένες» με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας στο Μουσείο της Ακρόπολης και η έκτη, που αφαίρεσε βίαια ο Έλγιν το 1801, στο Βρετανικό Μουσείο; Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, οι Καρυάτιδες ταυτίζονται με τις νεαρές κοπέλες από τις Καρυές της Λακωνίας, που χόρευαν με καλάθια στο κεφάλι σε τελετουργίες προς τιμήν της Καρυάτιδος Αρτέμιδος. Οι γυναικείες μορφές τους χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαία αρχιτεκτονική -κυρίως στον ιωνικό ρυθμό- αντί για κίονες, ενώ το «ανδρικό» τους αντίστοιχο είχε τη μορφή του 'Ατλαντα.  
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, οι Καρυάτιδες του Ερεχθείου αντικατοπτρίζουν τη γλυπτική του «πλούσιου ρυθμού» του τελευταίου τέταρτου του 4ου αι. π. Χ., στο δε βιβλίο των Εκδόσεων Καπόν «Η Ακρόπολη μέσα από το Μουσείο της», ο καθηγητής Πάνος Βαλαβάνης σημειώνει «ότι ο αρχιτεκτονικός ρόλος των κορών υπηρετείται από τη στάση τους (αξονικός σκελετός), τα βαριά τους ενδύματα (κατακόρυφες εξωτερικές πτυχές του πέπλου σαν ραβδώσεις κιόνων), την περίπλοκη και ογκώδη κόμμωσή τους (για την ενίσχυση του αδύναμου για στήριξη αυχένα), και ένα είδος καλαθιού στο κεφάλι που λειτουργεί ως κιονόκρανο». Ο ίδιος, δε, πληροφορεί ότι τα έξι αγάλματα αποτελούσαν έργα διαφορετικών γλυπτών που αντέγραψαν κάποιο πρότυπο, πιθανόν έργο μαθητών του Φειδία ή ακόμη και του Καλλίμαχου, ενώ δεν αποκλείει κάθε μία Κόρη να έφερε διαφορετικά χρώματα στην ενδυμασία της. Από τις πιο πειστικές ερμηνείες για τον συμβολικό τους χαρακτήρα, είναι ότι πρόκειται για χοηφόρους, που απέδιδαν τιμές στον αρχαίο βασιλιά της πόλης Κέκροπα, ο τάφος του οποίου βρισκόταν ακριβώς κάτω από τη νότια πρόσταση του Ερεχθείου. Πρόδρομες μορφές των Καρυάτιδων του Ερεχθείου θεωρούνται οι Κόρες που στόλιζαν τον Θησαυρό των Σιφνίων, ο οποίος χρονολογείται λίγο πριν το 525 π. Χ. και είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα μνημεία στο ιερό των Δελφών. Αντί για κίονες, δύο Κόρες στήριζαν τον θριγκό του κτιρίου (τα αγάλματα εκτίθενται στο Μουσείο των Δελφών), ενώ η μία διατηρεί μεγάλο μέρος του κορμού και το κεφάλι με τον κάλαθο διακοσμημένο με ανάγλυφη διονυσιακή σκηνή μαινάδων και σιληνών. Τα ενδύματά τους πρέπει να ήταν κι αυτά χρωματισμένα (με κόκκινο, μπλε, πράσινο, ώχρα και χρυσαφί χρώμα) για περισσότερο εντυπωσιασμό.Δύο άλλες Καρυάτιδες, του 1ου αι. π. Χ. αυτή τη φορά, στόλιζαν και στήριζαν τα μικρά προπύλαια του Ιερού της Δήμητρας της Ελευσίνας. Τεράστιες σε μέγεθος, η μία αποτελεί κεντρικό έκθεμα του μουσείου της Ελευσίνας, ενώ η δεύτερη βρίσκεται στο Fitzwilliam Museum του Cabridge. Η «Κιστοφόρος Κόρη», όπως είναι γνωστή η Καρυάτιδα του ελληνικού μουσείου, φέρει στην κεφαλή της την κίστη, ένα κιβώτιο κυλινδρικού σχήματος που χρησίμευε για τη φύλαξη τροφών και το οποίο κρατούσαν στις μυστηριακές λατρείες, όπως αυτές των Ελευσινίων, οι κιστοφόροι. Η Καρυάτιδα που βρίσκεται στο μουσείο του Κέιμπριτζ, φέρει κι αυτή το ίδιο διακοσμητικό μοτίβο με την ξενιτεμένη αδελφή της, ενώ η ιστορία της έχει αρκετά κοινά με την Καρυάτιδα που άρπαξε ο Έλγιν: Έγινε περίπου την ίδια περίοδο με τη λεηλασία στην Ακρόπολη από τον περιηγητή Έντουαρντ Κλαρκ, διδάκτωρ του Kέιμπριτζ, ειδικό στην ορυκτολογία, ο οποίος πέτυχε τη μεταφορά από την Ελευσίνα της κολοσσιαίας μαρμάρινης Kαρυάτιδας-Kιστοφόρου στην Αγγλία. Μια ιστορία που «πρωταγωνιστεί» στο αρχαιολογικό ντοκιμαντέρ της Ελένης Στούπου-Κατσαμούρη «Το παράξενο πεπρωμένο της αρπαγείσας κόρης», το οποίο κέρδισε το βραβείο μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαιολογικών Ταινιών της Αμιένης το 2010.Τέλος, οι «Μαγεμένες» της Θεσσαλονίκης, οι ανάγλυφες παραστάσεις που κοσμούσαν κάποτε τις δυο πλευρές των πεσσών μιας κορινθιακής κιονοστοιχίας, έχει επικρατήσει να ονομάζονται ως οι «Καρυάτιδες» της πόλης. Νεότερες από τις προηγούμενες (είναι ρωμαϊκές, των τελών του 2ου αι. μ. Χ.), αλλά με παρόμοια ιστορία υφαρπαγής να τις συνοδεύουν, οι «Μαγεμένες» εκτίθενται σήμερα στο μουσείο του Λούβρου. Οι οκτώ ανάγλυφες μορφές έφεραν μυθολογικές μορφές που σχετίζονταν με τη λατρεία του Διονύσου, όπως του ίδιου του θεού, της Αριάδνης, του Γανυμήδη, της Αύρας και του Διόσκουρου. Αργότερα οι Χριστιανοί τις ονόμασαν «Είδωλα», ενώ οι Ισπανοεβραίοι της πόλης «Las Incantadas», δηλαδή οι Μαγεμένες. Βρίσκονταν κοντά στην Αρχαία Αγορά, δίπλα από τα Λουτρά Παράδεισος. Το 1864 αφαιρέθηκαν και μεταφέρθηκαν στη Γαλλία, με την άδεια των οθωμανικών αρχών, από τον Γάλλο παλαιογράφο Εμανουέλ Μίλερ. Η ιστορία τους έγινε ακόμα ένα αρχαιολογικό ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Οι Μαγεμένες» (2010), μια παραγωγή του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Μακεδονικών και Θρακικών Σπουδών